کرانچ بنگ: لینوکس در سایه

فدورا ۲۱ توزیع فوق العاده اییِ، اما هیچ جوره رو نت بوک من نصب نشد.

اولش تصمیم گرفتم که دوباره فدورا ۲۰ نصب کنم، اما چون نسخه من ۳۲ بیتی بود و حتما ۶۴ بیتی می‌خواستم و از طرفی نمی تونستم خودمو قانع کنم که یه گیگ حجمو به خاطر یه ورژن قدیمی هدر بدم ، بیخیال شدم.

توفیق اجباری نصیبم شد که طعم یه لینوکس جدید رو بچشم و به همین دلیل دنبال توزیعی برای کامپیوترای ضعیف گشتم که نصب کردنش راحت باشه. دست آخر به کرانچ بنگ !# رسیدم.

 

 

چیزی که از قبل درباره کرانچ بنگ می‌دونستم، استفاده‌ی صرفش از مدیر پنجره‌ی OpenBox بود؛ که باعث سریع شدنش چه از لحاظ مدت بالا اومدن و چه از لحاظ پاسخگویی سیستم می‌شه. تازه استفاده‌ی بهینه تری از باتری هم داره.

برای یاد گرفتن چیزای بیشتر به وبسایتش رفتم. باید بگم که حال و هوای وبسایت، جامعه‌ی کاربری خوب و دیدن چنتا اسکرین شات از محیط کاربریش تحت تاثیر قرارم داد و دانلود رو شروع کردم. روند نصب هم همونطور که انتظار داشتم خیلی ساده و سر راست و به قول معروف تیپیکال بود.

 

اما ظاهر کرانچ بنگ مطابق سلیقه‌ی طرفداران دارک نِس و مینیمالیسمِ. اینجا همه چیز تاریکِ.

به همین دلیل بهش می‌گم لینوکس در سایه. اگر از ساده گی و تاریکی خوشتون نمیاد لطفا سمت کرانچ بنگ نیاید چون راضی تون نمی کنه.

 

 

بعد از بوت، با یه لاگین اسکرین استایلیش، ساده و به نظرم تا حدی هالیوودی رو به رو هستیم که بعد از تایپ یوزر نیم، فیلد مخصوص پسورد بالا میاد و بعد از اون وارد سیستم عامل میشیم. اولین ورود با مواجه با یه شل اسکریپت همراهِ که یه سری تنظیمات به علاوه آپدیت رو برامون انجام می‌ده.

 

 

سادگی همه جای کرانچ بنگ رو فرا گرفته. منو یاد بازی Limbo میندازه. یه پنل  و یه کانکی خلوت اما صد در صد کارا، تمام میزکار ما رو تشکیل میدن و برای دسترسی به نرم افزار ها از راست کلیک، Alt-F2 یا Alt-F3 استفاده می‌کنیم.

 

اوپن باکس کرانچ بنگ خیلی خوب کانفیگ شده. راستشو بخواین انتظار نداشتم تا این حد بی دردسر باشه. خیلی از تنظیماتی که تو میزکار های دیگه باید دستی فعال می شدن، اینجا به شکل پیشفرض موجود بودن؛ مثلا تفسیر ضربه رو تاچ پد به عنوان کلیک یا کشیدن دو انگشت روی تاپ پد برای اسکرول. ضمنا برخلاف مدیر پنجره های دیگه مثل i3 یا awsome که ماوس عملا اونجا بی استفاده ست، تو openbox برای استفاده ازش مشکلی ندارید.

نکته جالب دیگه در مورد کرانچ بنگ اینِ که بر خلاف سبکی نسبیِ فایل ایزوش (حدود هفتصد مگابایت) و ظاهر مینیمالش، با حجم زیادی از نرم افزار های پر کاربرد نصب میشه. نرم افزار هایی مثل gimp, trasnmssion, gftp, vlc, xchat و غیره اوت آو د باکس رو سیستم شما نصب هستن.

 

اما !# صد در صد هم کامل نبود. اگر می‌خواین رو لپ تاپ نصب کنین لطفا اولین کارتون آپدیت کرنل باشه. کرانچ بنگ بر مبنای دبیان استیبل ساخته شده؛ برای همین اکثر بسته هاش من جمله کرنل قدیمی هستن (لینوکس ۳.۲) و  همین دلیل بود که نمیذاشت نور مانیتور رو کم و زیاد کنم یا باعث شده بود که سیستم بعد از ساسپند بالا نیاد که البته با آپدیت کرنل تمام این مشکلات از بین رفت. برای این کار، دستورالعمل زیر رو دنبال کنید:

 

فایل etc/apt/source.list/ رو با ویرایشگرتون باز کنید و خط زیر رو به آخرش یا هر جایی که دوست داشتین اضافه کنید:

deb http://http.debian.net/debian wheezy-backports main

با اینکار مخزن backport به لیست مخازنتون اضافه میشه.

 

سیستم رو آپدیت کنید:

sudo aptitude update

دستور زیر رو اجرا کنید تا نسخه های مختلف لینوکس رو ببنید:

apt-cache search linux-image

و اون نسخه ایی که مناسب معماریتونِ رو انتخاب کنید. مثلا من نسخه linux-image-3.16.0-0.bpo.4-amd64 رو انتخاب کردم. (دقت کنید ورژنی که انتخاب می کنید باید عبارت bpo درش باشه)

 

کرنل رو نصب کنبد:

sudo apt-get install <name of the linux-image you want>

 

و گراب رو آپدیت کنید:

sudo update-grub

 

ضمنا شاید لازم باشه که این دو تا بسته هم نصب کنید:

sudo aptitude install -t wheezy-backports initramfs-tools

 

ریبوت کنید و از کرانچ بنگ خودتون لذت ببرید

 

مسئله ی دیگه ایی که باید حل میشد، اضافه کردن کیبورد فارسی بود که البته به سرراستی گنوم و xfce انجام نشد اما اصلا سخت نبود. کافیِ فایل config/openbox/autoload./~ با ادیتورتون باز کنید و خط زیر رو برای تغییر صفحه کلید با Alt و Shift بهش اضافه کنید:

setxkbmap -option grp:switch,grp:alt_shift_toggle,grp_led:scroll us,ir

البته هنوز اپلتی برای نشون دادن وضعیت صفحه کلید تو پنل پیدا نکردم اما برای من همین کافیه. اگر شما پیدا کردید به من هم اطلاع بدید.

 

موضوع دیگه که البته می‌تونه شخصی باشه، چشمک زدن نشانگر ماوس بود. نمیدونم چرا این مشکل پیش اومد اما با تغییر اسم دو دایرکتوری DMZ-White و DMZ-Black در مسیر usr/share/icons/ به DMZ-White-BLATH و DMZ-Black-BLATH یا هر چیز دیگه، تم نشانگر ماوس به یه تم سیاه رنگ قدیمی تغییر پیدا کرد که بر خلاف تم قشنگ قبلی درست کار می‌کنه.

بقیه چیزا بی نقص بودن.

 

من واقعا از کرانچ بنگ خوشم اومد. و ان‌شاءالله اگر تا زمان انتشار فدورا ۲۲ همچنان زنده بودم، هر روز ازش استفاده میکنم و لذت می‌برم. احتمال زیاد تنها دبیان بیسیِ که می‌تونم باهاش کنار بیام!

مطمئن باشید امتحانش خالی از لطف نیست

 

     

 

     

ادای دین مخفیانه گوگل به لینوکس

شاید معروف ترین میمی که درباره لینوکس ساخته شده، همین میم باشه:

 

 

حتی اگر دو روز از اولین باری که لینوکس رو امتحان کردید گذشته، بازم مفهومش رو درک می‌کنید.

یه meme هوشمندانه که با یه اصطلاح آمریکایی، قدرت superuser  لینوکس رو به همه‌ی دنیا نشون میده

برای خودم خیلی جالب بود وقتی دیدم گوگل، که این همه از لینوکس سود برده و مهم ترین محصولاتش رو با تکیه و اعتماد به اون می‌سازه، مخفیانه به این موضوع اشاره کرده!

 

 

راستی گفتم اصطلاح آمریکایی؛ جمله‌ی Make me a sandwich، اصطلاحیِ که برای تحقیر زن ها به کار می‌برن. وقتی مردی به زنی این جمله رو می‌گه، در واقع منظورش اینه: «یادت نره که تو یه زنی و حق دخالت تو چیزای مهمو نداری. وظیفه ی تو سرویس دادن به منِ».  اکثر مواقع هم زن‌ها با Make it yourself مقابله به مثل می‌کنن.

البته اگر مردشون چیزی از لینوکس ندونه

مصاحبه با متیو میلر درباره فدورا ۲۱

 

توزیع های لینوکس کسل کننده شدن! و فدورا می‌خواد کسل کنندگی رو سر جای خودش بشونه.

 

این عنوان سخرانی ایی بود که متیو میلر، راهبر تازه منصوب شده‌ی پروژه فدورا در کنفرانس لینوکس امسال ارائه داد. میلر در اسلاید هاش نشون داد که چطور میزان علاقه مندی به توزیع های مطرح لینوکس مثل اوپن سوزه، آرچ، فدورا و اوبونتو به شدت کاهش پیدا کرده اما از طرفی سرویس هایی مثل GitHub و Docker که محتاج لینوکسن روز به روز جذاب تر می‌شن.

 

فدورا ایراد رو در روند توسعه قدیمی توزیع های لینوکس می‌بینه و تغییر رو از خودش شروع کرده. این دلیل تعویق شیش ماه‌ی فدورا۲۱ بود.

توسعه دهنده های فدورا در جلساتی که داشتن تصمیم گرفتن که فدورا رو تبدیل به بهترین لینوکس برای برنامه نویس ها بکنن، در حالی که کاربران عادی هم بتونن به زندگی روزمره شون ادامه بدن.

اولین قدم حذف اسم های رمز مسخره و بی معنی از انتشار ها بود که به نظرم کار بسیار درستی بود. از بین بردن این کد نیم ها باعث می‌شه دنیا، فدورا رو بیشتر جدی بگیره.

 

قدم بعدی دادن نظم به مادیت و معنویت کل پروژه با تقسیم فدورای واحد به سه زیر مجموعه بود. هر کدوم از این زیرمجموعه ها، گروه های تحقیقاتی و توسعه دهنده‌ی مخصوص به خودشون رو دارن. فدورا در اینباره از همون روش قدیمی تقسیم مشکلات به ریز مشکل و حل هر کدوم به طور جداگونه استفاده کرده. با این جدا سازی، شما پلت فرم مورد نیازتون رو انتخاب می‌کنید و در قبال اون پشتیانی تخصصی دریافت می‌کنید.

 

و قدم آخر، انتشار یه ورژن فوق العاده از گنوم بود. همونطور که می‌دونید دسکتاپ پیشفرض فدورا گنومِ و بیشتر توسعه دهنده هاش هم برنامه نویس های ردهت هستن.

 

مجموعه‌ی این تصمیمات و جدیت برای عملی کردن اونها، یک سیستم عامل حرفه ایی رو تشکیل داد که تحسین ها از انتشار آلفا! براش شروع شدن.

متن مصاحبه کریس هافمن از مجله‌ی PCWorld  با متیو میلر رو براتون ترجمه کردم تا با جزئیات تغییرات فدورا بیشتر آشنا بشین

=======================================================

 

یک سیستم عامل، سه طعم مختلف: چطور فدورا ۲۱ تقسیم می‌شود تا تمرکز را دو برابر کند

فدورا ۲۱ بتا منتشر شده و در اوایل دسامبر شاهد نسخه نهایی خواهیم بود. این یک سیکل انتشار غیر عادی برای فدورا بود (یک سال کامل به جای شش ماه). اگر تغییرات جامعی که گفته شده در این آپدیت اعمال می‌شوند را مد نظر بگیریم، این تاخیر عجیب نخواهد بود.

 

در ادامه، مصاحبه‌ی من با متیو میلر، رهبر پروژه فدورا، درباره تغییرات فدورا و نظر او راجع به آینده لینوکس دسکتاپ را خواهید خواند.

آغاز Fedora.next

فدورا به عنوان یک توزیع با سابقه از لینوکس محسوب می‌شود؛ هم اکنون ۱۰ سال از تولدش می‌گذرد. پروژه Fedora.next بازتفکری است درباره روند تولید و توسعه فدورا و اهدافی که به سوی آنها نشانه گرفته.

 

میلر می‌گوید: «Fedora.next اساسا به ده سال آینده نگاه می‌کند و به ما می‌گوید برای موفقیت بیشتر و چیره شدن در دهه آتی چه می‌توانیم بکنیم. هدف اینست». هدف تعیین شده‌ی فدورا «در بر گرفتن دنیا»ست. خوب است هدف ها بزرگ باشند.

 

راهبر فدورا می‌گوید: به طور سنتی، فدورا به عنوان یک مشت «تکه آجر لگو» توسعه داده شده بود. مطمئنا یک دیسک نصاب دسکتاپ وجود دارد، اما اگر بخواهید کاری فراتر از این انجام دهید، تقریبا خودتانید و خودتان. اگر بخواهید، یک دی وی دی نصاب با چهار گیگابایت نرم افزار آماده دانلود است. اما شما در انتخاب و نصب و آماده سازی سیستم عاملتان تنها هستید.

 

اکنون فدورا این نیاز را تشخیص داده که «سه محصول متفاوت بسازد... نه به صورت یک تپه آجر لگو»، بلکه در پاسخ به نیاز های به خصوص. این محصولات به اسم های Workstation، cloud و server تولید شده‌اند.

 

همان گونه که متیو به من گفت، اینها فقط سه دیسک نصاب متفاوت نیستند. سه گروه متفاوت در فدورا بر این پروژه ها نظارت می‌کنند. هر محصول می‌تواند پیشفرض های خود را داشته باشد. برای مثال، شاید نسخه Workstation بخواهد دنبال پارتیشن بندی راحت تر برای نصب برود و به یک سیستم فایل جدیدتر مثل Btrfs سوویچ کند، در حالی که نسخه Server فایل سیستم پیشرفته‌ی تجاری را در نصاب به همراه خواهد داشت.

 

در فدورای قدیمی، یک انتخاب برای یک محصول روی همه چیز اثر می‌گذاشت؛ اکنون اینطور نیست. میلر می‌گوید: «در نسخه های قبل، تصمیم گیری برای انتخاب پیشفرض ها همیشه ختم به این سوال می‌شد که "بهترین پیشفرض برای تمام موقعیت ها چیست؟"». حالا موقعیت های گوناگون، پیشفرض های خودشان را خواهند داشت.

 

Workstation, Server, cloud

 

به طور خلاصه،‌ وقتی به وب سایت به زودی-دوباره-طراحی-خواهد-شد فدورا بروید با سه محصول و یک لینک و توضیحی که هر کدام برای چه کسی است رو به رو خواهید شد. دیگر آن تمرکز انفرادی بر فدورا دسکتاپ وجود نخواهد داشت.

 

Workstation: فدورا Workstation نزدیک ترین نسخه به ورژن دسکتاپ قدیمی است. اگر چه، چیزی که اینجا واقعا جالب است تمرکز ویژه و قویتر بر توسعه دهندگانی است که به یک ایستگاه کاری لینوکس برای انجام دادن کارها نیاز دارند. Workstation هدف خود را اینگونه اعلام می‌کند: «برای کسی که برای انجام هر کاری در دنیا کد نویسی می‌کند»، از یک دانشجوی برنامه نویس گرفته تا توسعه دهندگانی که در واحد های تجاری کار می‌کنند. برای رسیدن به این نقطه، فدورا Workstation ابزاری به اسم DevAssistant به همراه دارد که به سرعت یک محیط مخصوص توسعه را با چند کلیک موس فراهم می‌کند.

 

فدورا می‌خواهد تبدیل به بهترین پلت فرم برای توسعه دهندگان شود، پس بنابراین دفعه بعد که به یک سمینار برنامه نویسی رفتید تمام آن مک ها تبدیل به ماشین های فدورایی می‌شوند. هدف اینست.

 

میلر به سرعت ابراز کرد که فدورا Workstation هنوز تمام چیز های معمول را برای علاقه‌مندانش دارد. انها هنوز هم «آن سطل های لگو» را خواهند داشت، منتها نه به صورت تصادفی. بسته های لگویی وجود خواهند داشت که به شما برای شروع کمک می‌کنند. بنابراین حالا «اینجا یک  سِت لگو برای ساخت قلعه و آنجا یک ست دیگر برای ساخت سفینه فضایی» وجود خواهد داشت. شما دیگر با یک مشت آپشن که به خودتان واگذار شده است تنها نخواهید بود. اما هنوز هم می توانید این بسته های لگویی را نادیده بگیرید و مستقیم وسط سطل های در هم و بر هم شیرجه بزنید.

 

Cloud: میلر توضیح می‌دهد: «محصول کلاود چیزی است که شما انتظارش را دارید: ایمیج از قبل ساخته شده «برای اجرای Amazon EC2، OpenStack، یا سایر تولید کننده گان کلاود». فدورا همیشه تمرکز بیشتری بر روی دسکتاپ داشته، به همین خاطر «خیلی از مردم آن را برای استفاده» در کلاود انتخاب نکرده اند. آنها می‌خواهند فدورا اولین چیزی باشد که مردم برای کار با کلاود به آن فکر کنند. میلر همچنین مشتاق بود درباره Fedora Atomic، یک میزبان Docker که برای استفاده در ابر آماده استفاده است، بحث کند. Docker یک شبیه ساز کانتینری است که اخیرا خیلی از مردم درباره آن اشتیاق پیدا کردند. حتی مایکروسافت هم عاشق Docker شده است!

 

Server: این محصول، نزدیک ترین ویرایش به آن نصاب دی وی دی سنتی فدوراست. بنا به گفته میلر «این لگوی شماست و شما می‌توانید آن را هر طور که سرورتان می‌خواهد اسمبل کنید». هدف، سرور های خانگی یا تجارت های کوچک است ، و شما به راحتی می توانید آن را تبدیل به سرور پایگاه داده، سرور تشخیص هویت و یا هر نوع سروری که می‌خواهید تبدیل کنید. آنها همینطور ابزار مدیریت سرور Cockpit Web-based را با این نسخه منتشر می‌کنند تا به سادگی امکان مدیریت یک سرور فدورایی از طریق وب امکان پذیر باشد. این برای مدیر های سرور تازه کار یا مدیر های تازه کار سرور های لینوکسی ایده‌آل است.

 

 

وقتی پرسیده شد که چرا کسی باید فدورا را به جای ردهت (ردهت سرمایه گذار فدوراست، و فدورا یک نوع پلت فرم توسعه برای RHEL پایدار، دارای پشتیبانی طولانی تر و آهسته رو تر، فراهم می‌کند) یا CentOS (یک نسخه مجانی از Red Hat Enterprise Linux) انتخاب کند، میلر به سرعت پاسخ داد که روند توسعه آهسته RHEL و مشتقات آن برای بسیاری از سرور ها ایده آل است.

«اما الزاما برای همه اینطور نیست». در عوض فدورا جدیدترین نسخه های هر چیز و پشتیبانی از آخرین سخت‌افزار ها را به همراه خواهد داشت. RHEL 7، تغییرات بزرگی را نسب به ورژن 6  داشت اما کسانی که با فدورا کار می‌کردند برای تمام آن نوآوری ها آماده بودند».

 

آینده‌ی لینوکس دسکتاپ

 

این آینده‌ی فدورا برای حداقل ده سال بعد خواهد بود. یکی از قوی ترین دلایلی که مردم از لینوکس استفاده می‌کنند اینست که لینوکس به خودی خود ایده‌آل است و بدین معنی نیست که دیگر امکان دستکاری ندارد. «ما هنوز چیزهایی که با آنها سیستم خود را دستکاری می‌کنید داریم... اما می‌خواهیم چیزی برای مخاطبین خاص بسازیم»

 

اما آینده لینوکس دسکتاپ چه می‌شود؟ چیزی که با آینده‌ی خود دسکتاپ گره خورده.

میلر: «بیشتر کسانی که کامپیوتر دارند، اصلا کامپیوتر نمی‌خواهند. داشتن کامپیوتر یک کابوس وحشتناک است که آنها با آن کنار آمدن». این درست است. همه گیک نیستند که از بهم ریختن دور و بر با یک سیستم عامل جایگزین لذت ببرند. اما به این معنی نیست که فدورا حیطه دسکتاپ را ترک خواهد کرد و سعی در جهت تبدیل شدن به یک سیستم عامل تبلت، همانگونه که ویندوز ۸  این کار را کرده، می‌کند. به گفته میلر «دسکتاپ زمان خیلی زیادی تا مردن سپری خواهد کرد».

 

به نظر میلر، این یک خبر خوب برای لینوکس است.

 

«از بین کسانی که از دسکتاپ استفاده می‌کنند، خیلی از انها به لینوکس علاقه مند خواهند شد». همیشه مردمانی خواهند بود که چیزی بیشتر از تبلت یا یک تجربه رایانش ناقص مثل Chrome OS، می‌خواهند. این افراد شامل توسعه دهندگان نرم افزار و کاربران حرفه ایی کامپیوتر هستند که می‌خواهند چیز ها را شخصی سازی کنند و کنترل بیشتری بر کامپیوترشان داشته باشند. لینوکس نقش مهمی در جذب توسعه دهندگان، کاربران تولیدگرایی که دنبال یک سیستم عامل دسکتاپ کامل می‌گردند و یا کاربران حرفه ایی خواهد داشت. به قول میلر « مخصوصا زمانی که سیستم عاملهای پر استفاده بیشتر و بیشتر تبدیل به نسخه های تبلتی شوند».

 

این نگرانی به جاست، پس خوب است که یک لینوکس دسکتاپی مستحکم و آماده پرواز برای روز مبادا داشته باشیم. (ترس از کنترل بیش از حد مایکروسافت بر Windows Store، یک دلیل بزرگ بر اینست که چرا Valve در حال ساخت SteamOS است). اگر مایکروسافت تصمیم به تعطیل کردن ویندوز دسکتاپ بگیرد، لینوکس یک روزنه فرار به کاربران نشان خواهد داد. همانطور که آنها این کار را درباره WindowsRT انجام داده اند.

 

فدورا ۲۱ هم اکنون در حال توسعه است، اما بعد از تست نسخه‌ی آلفا، دیدیم که به طور شگفت آوری پایدار و مقاوم است. میلر می‌گوید هدف فدورا اینست: «حرکت بر لبه تیغ، نه خونریزی روی آن». و تا به اینجا به سمت این هدف حرکت کرده اند. نسخه نهایی فدورا ۲۱ اوایل دسامبر در  دسترس عموم قرار داده خواهد شد.

 

متیو به من گفت: «قرار است یکی از بهترین نسخه هایی باشد که تا به حال منتشر کردیم».

 

پ.ن: اسلاید هایی که متیو در LinuxCon استفاده کرد رو میتونید از اینجا دانلود کنید.

مانیتورینگ پهنای باند مصرفی با vnstat

چند روز پیش که دنبال یه برنامه برای چک کردن پهنای باند مصرفیم می‌گشتم، از تعداد زیادشون متعجب شدم .

هر جوری که بگید پیدا می‌شد. بعضیا برای چک کردن لایو بودن، بعضیا پهنای باند رو به تفکیک پروسه نشون می دادن، بعضی ها حتی گراف هم داشتن. اما چیزی که از همه بیشتر به درد من می‌خورد vnstat بود.

طرز کار vnstat اینطوریِ که در پشت صحنه می‌شینه و وقتی صداش کنیم بهمون می‌گه که در یک ساعت گذشته، امروز، دیروز و حتی ماه گذشته چقدر استفاده کردیم.

 

نصب vnstat خیلی آسونه:

sudo yum install vnstat

بعد از نصب باید تصمیم بگیرید که کدوم اینترفیس رو مانیتور کنید. با ifconfig می‌تونید لیست اینترفیس ها به همراه جزئیاتشون رو ببینید.

sudo vnstat -u -i NAME_OF_YOUR_INTERFACE

به این دلیل دستور رو با sudo اجرا می‌کنیم چون vnstat باید یه دیتابیس برای خودش بسازه، و این دیتابیس رو به طور پیشفرض در /var/lib/vnstat/ قرار می‌ده.

 

حالا باید دیمون vnstat فعال بشه. همونطور که گفتم این یه نرم افزار پشت صحنه‌اییِ.

sudo systemctl enable vnstat.service

اگر همون دقایق اول از vnstat استفاده کنید ممکنه خروجی there is no enough data یا همچین چیزی باشه که جای نگرانی نیست چون هنوز پهنای باند قابل توجهی استفاده نشده. اما بعد از چند دقیقه وضعیت دیمونش رو چک کنید.

systemctl status vnstat.service

اگر ارور داد که نمی‌تونه چیزی تو دیتابیس بنویسه، معلوم میشه که مجوز دسترسی فایل دیتابیس ایراد داره که با کامند زیر مشکل از بین میره:

sudo chmod 666 /var/lib/vnstat/NAME_OF_YOUR_INTERFACE

دیگه الان vnstat به عنوان یه نرم افزار خیلی خوب مانیتورینگ پهنای باند، قابل استفاده‌ست.

برای دیدن آپشن های مختلف نگاهی به صفحه man بندازید.

برای تنظیمات کلی، مثل تغییر اینترفیس پیشفرض، تغییر مسیر دیتابیس و چیزای دیگه فایل etc/vnstat.conf/ رو ویرایش کنید.

 

چه جوری با لینوکس فیلم دانلود می‌کنم

مسلما هر کدوم از شما، یه چیز این دنیا رو بیشتر از چیزای دیگه دوست دارید، مثلا شاید علاقه اولتون نقاشی باشه، یا پزشکی، معماری، موسیقی و حتی آشپزی. و تمام تلاشتون رو می‌کنید که مابقی عمرتون حول علاقه‌تون بچرخه. متخصص ها اینطوری به وجود میان. 

و اونچه که دیر یا زود هممون متوجهش می‌شیم اینه که لازمه ی به دست آوردن تخصص، پیمودن یه راه خیلی طولانی، صعب العبور و بعضی وقتا کسل کننده‌ست. برای اینکه وسط راه نبریم باید یه علاقه‌ی دوم دیگه هم برا خودمون دست و پا کنیم. لازم نیست در اون هم استاد بشیم؛ یه جور زنگ تفریح برای اوقات بی حوصله گی. 

 

علاقه اول من کامپیوتر (البته کامپیوتر لینوکسی) و علاقه دومم سینماست! پس فیلم زیاد دانلود می‌کنم.

یکی از ایراداتی که به لینوکس گرفته می‌شه، نبود دانلود منیجر قدرتمند مثل idm ئه. من در جواب می گم خب شما هنوز بلد نیستید از لینوکس استفاده کنید! شما در این پست می‌بینید که چطور با چند تا از ساده ترین ابزار های لینوکس و یه اینترنت ۵۱۲(اسمی) محدود، هر شب حدود سه گیگابایت دانلود می‌کنم.

 

aria2، at و rtcwake تمام چیزی که ما احتیاج داریم. at و rtcwake اوت آو د باکس رو خود سیستم نصبن.

 

at، نرم افزار بسیار مفیدیِ که دستورات رو واسمون زمانبندی می کنه. مثلا می‌تونیم بهش بگیم یک ساعت بعد سیستم رو خاموش کن. با استفاده از at دانلود رو ساعت ۲ صبح شروع و ساعت ۷  متوقف می‌کنیم. (ساعات رایگان در isp پارس آنلاین).

ضمنا برای اینکه at کار کنه باید دیمونش رو فعال کنیم و کامند زیر برای همیشه فعالش می کنه (فدورا و توزیع هایی که از systemd استفاده می کنن)

sudo systemctl enable atd.service

 

قدم دوم تنظیم aria2 ست. روش من به این صورت که url فیلما رو تو یه فایل ذخیره می‌کنم و با آپشن i- به aria2 می‌گم لینک ها رو از اون فایل استخراج کنه. اسکلت aria2  من به شک زیرِ:

aria2c -i .downloads.txt -j1 -s16 -x16 -k70M --http-user='myusername' --http-passwd='mypassword'

آپشن j تعداد دانلود موازی رو مشخص می کنه که من گفتم در آن واحد فقط یه دانلود انجام بده.

با s می‌گیم که فایل چند قسمت بشه و x حداکثر تعداد کانکشن به سرور رو تعیین می‌کنه.

k می‌گه که هر پارت، چند مگابایت دانلود کنه.

http-user و http-passwd  هم برای مواقع اییِ که از سایتی اکانت خریدید و با وارد کردن اطلاعات این آپشن ها می‌تونید به طور ویژه دانلود بکنید.

 

دانلود ما با استفاده از این کامند ساعت ۲ و ۵ دقیقه صبح شروع می‌شه:

$ at 2:05am
at> aria2c -i .downloads.txt -j1 -s16 -x16 -k70M --http-user='myusername' --http-passwd='mypassword'

و با کامند زیر ساعت ۶ و ۵۵ دقیقه تموم و کامپیوتر خاموش میشه:

$ sudo at 6:55am
at> killall -2 aria2c
at> poweroff

 

اما من معمولا ساعت یازده به تخت خواب می رم و مطمئنا نمی خوام کامپیوتر تا ساعت دو نصفه شب بدون استفاده روشن باشه و صدای فن مغزمو بخوره!

با rtcwake  می‌تونیم به کامپیوتر بگیم که الان خاموش، ولی فلان ثانیه بعد روشن شو. فوق العاده نیست؟ برای من که یکی از هیجان انگیز ترین نرم افزار های لینوکسِ. 

rtcwake برای کار کردن به دو تا ورودی احتیاج داره. اول اینکه مشخص بشه کامپیوتر به چه حالتی بره؟ شات دون، اسلیپ و یا لاک اسکرین که من شات دون رو همیشه انتخاب می کنم و دوم این که چه مدت بعد از الآن کامپیوتر روشن بشه؟ دقت کنید که زمان باید به ثانیه وارد بشه.

sudo rtcwake -m off -s somenumber

به محض وارد کردن پسورد روت، کامپیوتر خاموش میشه.

 

برای راحتی کار اسکریپت زیر رو نوشتم که خروجیش تعداد ثانیه از زمان حال تا ساعت دو صبحِ:

#!/usr/bin/python3

import time, datetime

midnight = datetime.timedelta(0, 0, 0, 0, 0, 2, 0)
current_time = datetime.timedelta(0, 0, 0, 0, int(time.strftime('%M')), int(time.strftime('%H')), 0)

if current_time.__lt__(midnight):
    dst_time = datetime.timedelta(0, 0, 0, 0, 10, 2, 0)
else:
    dst_time = datetime.timedelta(1, 0, 0, 0, 10, 2, 0)

print('\nremaining time in seconds: ', int(dst_time.total_seconds() - current_time.total_seconds()), '\n')

به این می گن دانلود هوشمند

خودش روشن می‌شه، دانلود می‌کنه و خاموش میشه. اونم فقط با نهایتا شیش مگابایت نرم افزار که مجانی و بدون محدودیت در دسترسن.

 

اطلاعات بیشتر درباره at

 

پاورقی:

 

 

پدر خوانده (1974)

ستوده شده به عنوان بزرگ ترین شاهکار تاریخ سینما

اثر فرانسیس فورد کاپولا

 

از کجا بدونم سی پی یوم 64 بیتیِ؟

 

معماری 64 بیت سالهاست که ساخته شده و امروز کسی نیست که در بهترین بودن این ساختار شکی داشته باشه. و وقتی سی پی یومون 64 بیتیِ عقل سلیم حکم می‌کنه سیستم عاملون هم باهاش مطابقت داشته باشه. 

اما اگر الآن سیستم عاملتون 32 بیتیِ و می‌خواین بدونید که می‌تونید لینوکس 64 بیتی نصب کنید یا نه دستور زیر رو اجرا کنید:

 

grep flags /proc/cpuinfo | grep " lm "

 

اگر خروجی داشت، نشون دهنده‌ی 64 بیتی بودن سی پی یوتونِ و واقعا ارزش نصب دوباره سیستم عامل رو داره.

 

پ.ن: lm کوتاه شده long mode ئه و long mode  حالتیِ که در اون سیستم عامل می‌تونه به ساختار و ثبات های 64 بیتی سی پی یو دسترسی پیدا کنه.

پشت صحنه تولید گنوم

چند روز پیش بنیاد گنوم ویدیوی کوتاه اما خیلی جالبی منتشر کرد که تکه هایی از روند ساخت میزکار گنوم 3.14 رو نشون میده که واقعا دیدنیِ

من از همون ثانیه های اول لینوکسی شدنم،‌ شیفته گنوم بودم و خوشحالم که می‌بینم دسکتاپ مورد علاقم تا این حد حرفه ایی و مدرنِ.

در واقع انتشار همین ویدیو نشون از حرفه ایی و جدی بودن این پروژه ست.

 

 

 

توضیح کوتاهی که درباره گنوم می‌تونم بدم اینِ که این پروژه در سال ۱۹۹۷ (هفده سال قبل) توسط میگل دِ ایکازا و فدریکو مِنا، برای توسعه یک محیط گرافیکی کاری آزاد، افتتاح و کتابخونه هاش تحت مجوز LGPL و نرم افزاراش تحت GPL منتشر شدند.

از زبون های C، C++، Vala، Python، Javascript و البته کتابخونه +GTK (ساخته شده توسط همین پروژه) در توسعه گنوم استفاده شده.

کارا بودن از مهمترین اهداف پروژه گنومِ‌ و برای رسیدن به این هدف از اصول رابط انسانی (Human Interface Guidlines) استفاده می‌کنه. یعنی تمام نرم افزار هایی که برای گنوم ساخته شدن، از یک زبان مشترک برای طراحی GUI استفاده می‌کنن. البته به این معنی نیست که حتما باید رابط گرافیکی شون رو با GTK بسازن؛ حتی اجباری هم نیست که از این اصول پیروی کنن اما رعایت اونها باعث می‌شه تا توسعه دهنده ها، GUI هایی با کیفیت بالا، سازگار با سیستم، کارا و قابل استفاده بسازن.

برای گنوم و تمام پروژه های لینوکسی آرزوی موفقیت می‌کنم

 

   

 

  

 

توصیفی از Mega + خبر انتشار MEGAsync برای لینوکس

کیم داتکام یکی از بامزه ترین و تخس ترین کارکتر های دنیای اینترنتِ. مدتها قبل، مگاآپلود رو ساخت که در سال 2012، به دلیل نقص قوانین کپی رایت بسته شد و برای خود کیم چندتا پرونده حقوقی درست کرد. اما از اونجایی که آدم با حالیه یک سال بعد Megaupload Ltd رو به Mega تبدیل و با اختصاص 50GB فضای رایگان به کاربرانش همه رو متعجب کرد.

 

 

این برای ما ایرانی ها که امکان خرید فضای بیشتر از کلود استوریج های دیگه رو نداریم و شاید دو یا پنج گیگ برامون کافی نباشه، مطمئنا با ارزشه. اما چیزی که باعث میشه من به مگا پنج ستاره بدم امنیت شفاف و فوق العادش نسبت به رقباشه.

 

مگا از روشی به عنوان "رمزگذاری کنترل شده توسط کاربر" برای تامین امنیت استفاده می‌کنه. یعنی تمام داده های منتقل یا دانلود شده از مگا، رمز گذاری میشن و نقش شما در این بین، به عنوان نگه دارنده کلید رمزگذاری (پسوردی که برای اکانتتون در نظر گرفتید) تعریف شده. اگر تصمیم گرفتید از مگا استفاده کنید لطفا مراقب پسوردتون باشید. فایل هایی که رو مگا آپلود شدن تنها از طریق یک زنجیره عملیات رمزگشایی قابل خوندن هستن و پسورد شما اولین حلقه‌ی این زنجیرِ. البته می‌تونید قبل از اینکه دیر بشه از کلید اصلی رمزگذاریتون پشتیبان بگیرید و موقع فراموش کردن پسورد، با وارد کردن اطلاعات این کلید اطلاعاتتون رو نجات بدید.

 

اما خبر انتشار کلاینت مگا به اسم MEGAsync برای لینوکس باعث شد این پست رو بزنم. با ارائه این نرم افزار، ملزومات یک سرویس کلود که شامل اپلیکیشن موبایل، کلاینت سیستم عامل و اکستنشن مرورگرِ برای مگا کامل شد. 

 

از منظر من، سرویس ذخیره سازی ابری Mega برای کاربران لینوکس، که یکی از بزرگترین تفاوت هاشون با سایر در مهم دونستن امنیتِ، بهترین گزینه ایی که وجود داره.

 

دانلود کلاینت MEGAsync

 

دانلود اپلیکیشن Mega برای اندروید، آی‌او اس و بلک بری

 

دانلود اکستنشن Mega  برای مرورگر های فایرفاکس و کروم

ساخت پسورد با روش اشنایر

لطفا قبل از هر چیز، مقاله مفید دیجیاتو با عنوان «سه شیوه برای ایجاد پسوردهای ایمن و یکتایی که بتوان آنها را به خاطر آورد» رو بخونید.

به نظر من، جالبترین روش برای ساختن پسورد های امن، توسط بروس اشنایر ارائه شده بود. 

برای سرگرمی اسکریپتی نوشتم که جمله‌ی ما رو از ورودی می‌گیره و در خروجی پسوردی تولید می‌کنه که تقریبا مطابق روش اشنایرِ.

 

#!/usr/bin/python3 
import random

sent = str(input('sentence: '))
punctuation ="#$!&*+.?_~" 
rand = random.Random()
# کلمه ها رو از جمله جدا و بعد وارد لیست می‌کنه
words = sent.split()
# به طور رندوم یه کارکتر از punctuation انتخاب و در اول پسورد قرار میده
print(punctuation[rand.randint(0, 10)], end='')
for i in range(0, len(words)):
    if words[i][0] == 'i':
        print('1', end='')    
    elif 2 <= len(words[i]) <= 3:
        print(words[i], end='')   
    elif words[i][0] == 'a':
        print('@', end='')
    elif words[i][0] == 'l':
        print('|', end='')
# کارکتر ها کوچک رو یک در میون به بزرگ، یا بر عکس تبدیل می‌کنه
    else:
        if i%2 ==0:
            print(words[i][0].swapcase(), end='')
        else:
            print(words[i][0], end='')
print('\n')

موفقیت گنولینوکس

کلیپی که در ادامه می‌بینید، تکه هایی از موفقیت گنولینوکس رو نشون می‌ده که باعث انرژی گرفتن گیک ها سر صبح می‌شه.

 

 

 

عاشق اون قسمتم که استالمن می‌گه ...We made it possible